Op de vernissage van een tentoonstelling van Jan Bosschaert, anno 1997, was Urbanus een van de opvallendste gasten.
Niet zozeer door zijn grote klasse of charisma, integendeel. Urbanus had ontdekt dat bij een zevental van Jans oliedoeken de verf nog niet droog was. De komiek kon niet nalaten daar nadrukkelijk de aandacht op te vestigen door herhaaldelijk met zijn wijsvinger doorheen de nog natte meesterwerken te strijken. De komische vandaal werd dan ook beleefd maar kordaat uit de galerij verwijderd.
In de pers werd ongeveer het hele oeuvre van Bosschaert met de grond gelijkgemaakt, met uitzondering van die werken waar Urbanus met zijn vettige soucissenvingers doorheen was gegaan. Jan nam contact op met Urbanus om hem te bedanken, Urbanus kocht op zijn beurt de verprutste werken en zo werden ze de beste vrienden en partners in crime.
Wegens wederzijdse bewondering begon het idee te groeien om samen een strip te maken. Elke dag faxten ze gênante en seksueel geladen tekeningetjes naar mekaar waarop de ene de andere straalbelachelijk maakte. Zonder het te beseffen hadden ze op die manier de personages van hun strip gecreëerd. Urbanus en Jan Bosschaert zouden gewoon zichzelf spelen, twee snullen op zoek naar de ware liefde. De Geverniste Vernepelingskes waren geboren. Hun avonturen spelen zich af in de wereld van de showbizz en de beevees. Urbanus verzon de scenario's en krabbelde ze in stripvorm op papier. Uit de meesterlijke hand van Jan Bosschaert kwam dan de definitieve en duizendmaal beter getekende versie tevoorschijn. Jan en Urbanus hebben hun drive gevonden en kunnen zich perfect vinden in de huid van de geboren losers De Geverniste Vernepelingskes.

Scenario: Urbanus
Tekeningen: Jan Bosschaert
Uitgegeven door Standaard Uitgeverij